Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: ΕΝΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Ιστορίες με ηθικό δίδαγμα
Ένας παλιός θρύλος λέει ότι στα χρόνια των κουρσάρων ο Κωνσταντής, που είχε πλουτίσει από την πειρατεία, μετανιωμένος από την κουρσάρικη ζωή του, πήρε απόφαση να εγκατασταθεί στη στεριά. Με δύο συντρόφους του λοιπόν και δύο μπαούλα γεμάτα χρυσά νομίσματα, ανέβηκε σε ένα ορεινό χωριό και παρουσιάστηκαν στο καφενείο σαν διώκτες των κουρσάρων που ο βασιλιάς τους αντάμειψε για τις υπηρεσίες τους. Για να καλοπιάσουν τους χωριανούς και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, άνοιξαν τα μπαούλα τους και τους μοίρασαν από τρία φλουριά. Τα χρήματα αυτά αναστάτωσαν το χωριό.
Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν μοναδικές για το χωριό. Ένας δυνατός εμπορικός άνεμος φύσηξε και τους αναστάτωσε. Κάθε χωριανός θεωρούσε καθήκον του να πάει στο παζάρι και να εμπορευτεί. Και έπεσαν όλοι τους με πάθος στο εμπόριο, αγόραζαν και πουλούσαν εκείνα που είχαν αγοράσει χτες. Η βάση ήταν να μην κάθεται κανένας με σταυρωμένα χέρια και κατάντησε έτσι το παζάρι ένα χρηματιστήριο εκείνου του καιρού.
Ο κυρ Σωκράτης με τον αδελφικό του φίλο Νικολό τριγύριζαν με τα σακούλια τους παράδες στο χέρι και έκαναν το μεγαλύτερο αλισβερίσι.
Ο μαυροπίνακας του σχολείου (το είχαν κλείσει από χρόνια) κουβαλήθηκε στην πλατεία στήθηκε κάτω από την κερασιά και ο Γιαννούλης Κουκουλής έγραφε τις πορείες των τιμών. Είχε την εντολή από την κοινότητα να πληροφορεί πρόθυμα όσους δεν ήξεραν να διαβάζουν και έτσι μάθαιναν όλοι που βρισκότανε τα φασόλια, να πούμε, και αν συνέφερνε να κρατάει κανένας φασόλια στα χέρια του ή αν έπρεπε να τα δώσει και να πάρει ρεβίθια που έδειχναν αύξηση.
- Πού βρίσκεται η φακή Γιαννούλη;
- Δεκαπέντε παράδες το καντάρι.
- Δεκαπέντε; Τι λες βρε παιδί! Το πρωί δεν ήτανε δεκατρείς;
Ο Γιαννούλης έδωσε την εξήγηση πως ανέβηκε η φακή γιατί έγινε ζήτηση.
Ο κυρ Σωκράτης είχε αγοράσει όσα σακιά φακή βρήκε μπροστά του και τώρα που φακή; Και δεκάξι αν έδινες, ζήτημα αν θα έβρισκες. Οι χωριανοί τραβήχτηκαν παρέκει να σκεφτούν και, σαν πονηροί που ήταν, αποφάσισαν να αγοράσουν φακή γιατί κάτι θα ήξερε ο κυρ Σωκράτης.
Έτσι όταν σε λίγο βγήκε ο κυρ Νικολής να πουλήσει φακή στους δεκάξι, έπεσαν και αγόραζαν, έστησαν μάλιστα και καυγά ποιος να πρωτοπάρει.
Ο κυρ Σωκράτης μπήκε και αυτός στη μέση και είχε μια ύποπτη μεγάλη χαρά, που θα αγόραζε και επιτέλους κι άλλη φακή, καθώς έλεγε.
Οι χωριάτες τον παρακάλεσαν να τους αφήσει να πάρουν και αυτοί που το ‘χανε λαχτάρα και ο κυρ Σωκράτης λύγισε στο τέλος και τραβήχτηκε.
Πέσανε τότε στη φακή σαν χρυσοθήρες. Κανένας τους όμως δεν σκέφτηκε ετούτο. Πώς βρέθηκε τόση φακή στα χέρια του Νικολή η φακή αφού την είχε αγοράσει όλη ο κυρ Σωκράτης;
Κανένας; Όχι βέβαια. Βρέθηκε κάποιος να το σκεφτεί. Ο Καφετζής αλλά ήτανε πια αργά. Η φακή είχε πάρει τον κατήφορο και όταν οι καινούργιοι ιδιοκτήτες θέλησαν να την πουλήσουν στα δεκαεφτά για να βγάλουν και αυτοί έναν παρά κέρδος, κανένας δεν αγόραζε.
Ο κυρ Σωκράτης που του λέγανε να πάρει, αποκρινόταν πως, τι να πάρει που καταστράφηκε από την καταραμένη φακή.
- Στα πόσα είναι τώρα κυρ Γιαννούλη; Ρώτησε με ένα θλιμμένο ύφος.
- Στα δώδεκα.
- Τα βλέπετε; στράφηκε στους χωριανούς. Κι όσο σκέφτομαι πως την αγόρασα στα δεκατρία! … Μην μου μιλάτε πλέον για φακή, αφήστε με στον πόνο μου.
Οι χωριανοί τον άφησαν. Η μόνη τους παρηγοριά ήτανε πως, αφού και ο κυρ Σωκράτης την έπαθε με τη φακή, τι μπορούσανε να κάνουν αυτοί;
Έτσι έβρισαν τη φακή, βλασφήμησαν το ριζικό τους και την έδωσαν στα δέκα.
Ο κυρ Σωκράτης βρέθηκε καλός και την αγόρασε.
- Και στα εννιά να μας την πλέρωνες κυρ Σωκράτη μας, πάλι θα σου τη δίναμε την άτιμη. Πάρτηνε και να μην την ξαναδούμε στα μάτια μας!
- Στα εννιά όχι, δεν σας την παίρνω, αποκρίθηκε με ύφος πατρικό! Στα δέκα θα σας την πάρω. Γιατί να χάσετε εσείς τη μπαγκανότα; Ας την χάσω εγώ, που βουτήχτηκα έτσι κι αλλιώς στη συμφορά!
Στα πατρικά τούτα λόγια ένιωσαν οι χωριανοί μια τέτοια εκτίμηση για τον άνθρωπο αυτό που μπορούσανε για χατίρι του να κάνουνε και φόνο.
Τραβήχτηκαν με σεβασμό παρέκει αφού του παρέδοκαν τη φακή κι όλη εκείνη τη μέρα μείνανε μακριά από τον πίνακα του Γιαννούλη.
Μέτρησαν και ξαναμέτρησαν τα λειψά τους τα λεφτά και πολλές φορές έκοψαν το μέτρημα στη μέση, για να ορκιστούν πως δεν θα φάνε ποτέ στη ζωή τους φακή,
Την άλλη μέρα έριξαν όλο τους τον παρά στα φασόλια. Έπαιξαν με τα πάνω και τα κάτω σαν παλαβοί κι είχανε μια τέτοια μανία, σαν να ΄παιρναν εκδίκηση.
Ένα πρωί, τέλος, αφού οι χωριανοί μίσησαν όλα τα όσπρια και τα λοιπά εμπορεύματα, το αλισβερίσι κόπηκε ξαφνικά.
Ο παράς χάθηκε από την αγορά και κανένας δεν μπόρεσε να καταλάβει που κρύφτηκε!

Από το παλιό βιβλίο της γλώσσας της ΣΤ΄ τάξης του δημοτικού. Κείμενο του Κώστα Δ. Χατζηαργύρη.



Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ

Ιστορίες με ηθικό δίδαγμα
Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με μαύρο καπέλο και γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι της πλατείας και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 1.000 ευρώ και μάλιστα μετρητά.
Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.
Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 1.500 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους.
Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 3.000 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.
Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι … 5.000 ευρώ!! Και αποχώρησε.
Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 4.000 ευρώ το ένα.
Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 1.000 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.
Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.
Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.
Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο.
Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως … ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου…
Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.
Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!...
Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών… Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.
Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να … ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.
Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν … με τον ιδρώτα τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους; Τι θα κάνεις εσύ;
Μετάφραση από το ιταλικό κείμενο το οποίο ήταν μετάφραση του γαλλικού και πάει λέγοντας. Φυσικά τα κείμενα αυτά είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες γιατί ως γνωστό στην ιστορία αυτή εμπλέκονται επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δημοτικές αρχές και φουκαράδες χωρικοί όλου του κόσμου καθώς όλος ο πλανήτης υπόκειται στους «κανόνες της αγοράς» … των γαιδάρων.

Περισσότερα εδώ ... »

Το Μνημόνιο δεν ήταν αρκετό. Το Μεσοπρόθεσμο δεν έφτασε. Τώρα κούρεμα!

Τελικά, το Μνημόνιο δεν ήταν αρκετό. Το Μεσοπρόθεσμο δεν έφτασε. Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου απεδείχθη κολοβή. Και το προσφάτως ψηφισθέν πολυνομοσχέδιο δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να σώσει τη χώρα.
Τι κι αν πανηγύριζε ο Γιώργος από το Καστελόριζο όταν πέταξε τη χώρα στα βαθιά νερά του ΔΝΤ και της τρόικας, τι κι αν εκβίαζε κοινωνία και βουλευτές για το Μεσοπρόθεσμο, τι και αν την 22α Ιουλίου αυτός και τα παπαγαλάκια του πανηγύριζαν από οθόνη σε οθόνη για τη μεγάλη επιτυχία, τι κι αν στο διάστημα που ακολούθησε μας έπνιξαν στα μέτρα...
Η χώρα βρίσκεται και πάλι στο σημείο μηδέν.
Οι κερδοσκόποι δεν φοβήθηκαν το πιστόλι του, το αυτί των αγορών δεν ίδρωσε, τα σπρεντ όχι μόνο δεν έπεσαν, αλλά πετάνε από ρεκόρ σε ρεκόρ, η Ελλάδα δεν βγήκε για δανεισμό το 2011, όπως μας έλεγαν, και καθώς δείχνουν τα πράγματα δεν πρόκειται να βγει ούτε το 2021, και η χρεοκοπία, την οποία υποτίθεται ότι πασχίζουν να αποφύγουν, είναι πιο σίγουρη από ποτέ.
Το Δημόσιο μίκρυνε, οι μισθοί και οι συντάξεις εξανεμίστηκαν, ο ιδιωτικός τομέας παραπαίει, οι τράπεζες, που με τόσο κόπο και χρήμα στήριξαν, κλονίζονται, τα δισεκατομμύρια που πλήρωσε ο ελληνικός λαός πήγαν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Το χρέος μεγάλωσε, το έλλειμμα αυξήθηκε, η ύφεση βάθυνε, η ανεργία απογειώθηκε.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς.
Στις αρχές του 2010 μας έλεγαν πως δεν θα προσφύγουν στο ΔΝΤ γιατί αυτό θα είναι καταστροφή για τη χώρα. Λίγο αργότερα απεδείχθη πως ήταν σε διαπραγματεύσεις με το Ταμείο από το 2009. Παραμονές της υπογραφής του Μνημονίου υποστήριζαν πως το οποιοδήποτε κούρεμα θα είναι ταφόπλακα για τη χώρα. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, πανηγύριζαν γιατί κατάφεραν να «κουρέψουν» το χρέος κατά 21%.
Τώρα που κάθονται στην καρέκλα του κουρείου και οι εταίροι μάς κουρεύουν με την ψιλή, πάλι πανηγυρίζουν.
Ποιον να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τον ανεκδιήγητο Παπακωνσταντίνου, που κάθε φορά που έπαιρνε μέτρα έλεγε πως θα είναι τα τελευταία, για να διαψευσθεί την αμέσως επομένη; Τον αμετροεπή Πάγκαλο, που έλεγε πως το Μνημόνιο είναι ευλογία για τον τόπο, ή τον αδίστακτο Βενιζέλο, που έλεγε πως ευτυχώς έχουμε τεθεί υπό διεθνή κηδεμονία; Οι κωλοτούμπες τους αμέτρητες, οι παλινωδίες τους χωρίς τέλος.
Ο θυμόσοφος λαός με μία μόνο λέξη, με έναν μόνο χαρακτηρισμό, περιγράφει θαυμάσια, χρόνια τώρα, αυτούς και τις πρακτικές τους: παπατζήδες. Σαν παπατζήδες μιας άλλης εποχής περιφέρονται αναζητώντας πρόσκαιρα θύματα, νομίζοντας ότι μπορούν ακόμα να κοροϊδεύουν. Κι από κοντά οι αβανταδόροι.
Οπως ο ΣΕΒ, για παράδειγμα. Βγήκαν προχθές, με τρόμο, οι βιομήχανοι και προειδοποίησαν πως αλλαγές στη συμφωνία της 21ης Ιουλίου για μεγαλύτερο «κούρεμα» θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις, καθώς οι περιουσίες τους θα αποψιλωθούν. Δυο χρόνια τώρα όμως αβαντάριζαν την αποψίλωση των μισθών, των εισφορών και των περιουσιών των εργαζομένων.
Βγαίνουν τραπεζίτες και αρχιτραπεζίτες και κρούουν, τώρα που η κρίση έφτασε στα γκισέ, τον κώδωνα του κινδύνου, λες και δεν ήταν αυτοί που τόσα χρόνια απομυζούσαν τον ελληνικό λαό και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ανησυχούν τώρα οι αβανταδόροι των παπατζήδων, αλλά ήταν εκείνοι που πρωτοστάτησαν στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, στην εφαρμογή της ελαστικής και εκ περιτροπής εργασίας, που ξεκίνησαν τις απολύσεις πριν καλά καλά η κρίση φτάσει στα σύνορά μας.
Και ο πρωθυπουργός της χώρας, ο πρώτος παπατζής. Παραμονές τού έτσι κι αλλιώς κρίσιμου ταξιδιού του στις Βρυξέλλες, πριν καν συναντηθεί με τους αρχηγούς των κομμάτων και τους άλλους θεσμικούς παράγοντες του τόπου, δέχεται στο Μαξίμου τον Ψυχάρη και τον Μπόμπολα.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, που ταξίδεψε για τη σύνοδο κορυφής χωρίς κανένα χαρτί διαπραγμάτευσης, που παραβρίσκεται στα ευρωσυμβούλια ανίκανος και άβουλος για οποιαδήποτε παρέμβαση και περιμένει και παραμένει μόνο και μόνο για να συνυπογράψει τις αποφάσεις που παίρνονται ερήμην του, φαίνεται να έχει ως ύψιστο μέλημα ποιες πρωτοβουλίες θα πάρει στο εσωτερικό και με ποιους μηχανισμούς θα κατευνάσει τις αντιδράσεις βουλευτών και κοινωνίας!
Σαν παπατζήδες μιας άλλης εποχής. Ο λαός όμως, όπως έδειξαν και οι πάνδημες κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών, δεν μασάει πια. Κι αν μπροστά στο φόβο του παλλαϊκού ξεσηκωμού κάποιοι, όπως ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου και ο Ραγκούσης ή ακόμη και η Κατσέλη, νομίζουν ότι μπορούν την ύστατη ώρα να σώσουν την παρτίδα αφού απέτυχαν να σώσουν την πατρίδα, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Ο λαός δεν αντέχει πια ούτε άλλους παπατζήδες ούτε άλλους αβανταδόρους. Γιώργο, χάσατε.
Του Δημήτρη Παπαθανασίου από την ελευθεροτυπία



Περισσότερα εδώ ... »

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Όπως ακριβώς κλέψανε τον ελληνικό λαό! (video)

Τεμπέλης πιγκουΐνος κλέβει πέτρες από τη φωλιά που φτιάχνει ένας άλλος ανυποψίαστος.
Οι πιγκουίνοι φτιάχνουν πέτρινες φωλιές για να προστατέψουν τα αυγά τους από το να κυλήσουν και να χαθούν, όταν ο πάγος λιώσει.
Τα αρσενικά με τις καλύτερες φωλιές είναι πιο πιθανό να προσελκύσουν ένα ταίρι και, σε μία αποικία μισού εκατομμυρίου πιγκουίνων οι καλές πέτρες έχουν μεγάλη αξία…
«Στα πράσα» έπιασε συνεργείο του BBC έναν τεμπέλη πιγκουίνο που για να φτιάξει τη φωλιά του- και να μη χάσει χρόνο και κόπο ψάχνοντας για υλικά.
Το συνεργείο πέρασε τέσσερις μήνες στο νησί Ρος στην ανταρκτική τραβώντας πλάνα για το ντοκιμαντέρ «Frozen Planet» («Παγωμένος Πλανήτης»).
Η κάμερά τους κατέγραψε έναν αρσενικό πιγκουίνο να οικειοποιείται τον κόπο ενός άλλου πιγκουίνου για να φτιάξει τη φωλιά του.
Ο επικεφαλής των γυρισμάτων Jeff Wilson εξήγησε πως είναι γνωστό πως μερικές φορές τα πουλιά κλέβουν το ένα το άλλο. Αλλά ήταν μία μεγάλη πρόσκληση να «αιχμαλωτίσουν» τη σκηνή μέσα στο χάος της αποικίας των πιγκουίνων.




















Περισσότερα εδώ ... »

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Η ζωή μας κάηκε ήδη, δεν έχουμε να χάσουμε παρά μόνο τις αλυσίδες μας!

Αξίζει να προσπαθήσουμε για κάτι, ή είναι η ώρα της βίας και της εκδίκησης; 

Υπάρχει γύρω τόση ρευστότητα, που δεν έχει πια νόημα να
γράφεις. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει σαν χώρα, σαν πόλη, σαν άνθρωπο. 
Τα λόγια έχουν νόημα όταν ακόμα μπορείς να επηρεάσεις την πορεία των πραγμάτων.
Νομίζω όμως ότι το παίγνιο έχει κριθεί: είναι η εξαθλίωση μιας χώρας, η εκτέλεση των κατοίκων της.
Μπορείς να θυμώσεις, να φωνάξεις, να τα κάψεις - δεν είναι μικρό πράγμα η εκτόνωση, πολλές φορές ισοδυναμεί με τη ζωή την ίδια. Κι ακόμα πιο πολύ, μπορείς να ικανοποιηθείς απ’ το αίσθημα της εκδίκησης: να δεις όσους πολιτικούς σ’ εξαθλίωσαν στη φυλακή, διαπομπευμένους.
Όλα αυτά είναι λογικά και σ’ έναν βαθμό αναμενόμενα. Αλλά δεν απαντούν σε αυτό: μπορεί να γεννηθεί ένα νέο πολιτικό σχήμα που να μην είναι διεφθαρμένο, υποκριτικό ή αναχρονιστικό - όπως τα υπάρχοντα; Και το κυριότερο: μπορεί να γίνει κάτι, έστω τώρα, έστω την ύστατη στιγμή, που να κάνει την επερχόμενη δυστυχία των ανθρώπων μικρότερη; Δεν έχω ακούσει κανέναν που ν’ απαντάει χειροπιαστά σε αυτά τα ερωτήματα. Όλοι μιλούν για εκδίκηση ή για ουτοπίες. Κατανοητό. Αλλά και λίγο.
Είμαστε τόσο κουρασμένοι με αυτό το μαρτύριο της σταγόνας, που ώρες ώρες λέμε: ας καούν όλα, ας χρεοκοπήσουμε μια ώρα αρχύτερα - μπας και γυρίσουμε σελίδα. Δεν είναι τόσο απλό! Αυτή η χειρονομία εξέγερσης προϋποθέτει πολλή πείνα, πολλές ακυρωμένες ζωές.
Από την άλλη, αφού το τρένο της λογικής και της οικονομίας εκτροχιάστηκε, γιατί να μη δοκιμάσουμε τη φαντασία και τα όνειρα; Για να μη χάσουμε τις αλυσίδες μας;
Κάθε Τετάρτη ή Πέμπτη που το Σύνταγμα κλείνει, απλώνεται ένα ψίθυρος εκκωφαντικός: «Σήμερα θα καεί το σύμπαν!». Αλλά εγώ σκέφτομαι, είτε καεί είτε δεν καεί, η ζωή μας κάηκε ήδη.
Θα ήθελα πολύ να δω τους υπουργούς τους Μεγάλου Πλιάτσικου (που τώρα κρύβονται στις αηδιαστικές νεοπλουτικές κρύπτες τους, σιωπώντας) να τιμωρούνται παραδειγματικά. Αφού η δικαιοσύνη τούς σκέπει με το λερωμένο πέπλο της, ευχαρίστως θα τους έβλεπα να σέρνονται σε λαϊκά δικαστήρια, σε ηθικές λαιμητόμους.
Αλλά, ποιος θα δώσει πίσω στους ανθρώπους τα χρόνια της σκληρής δουλειάς τους που εξατμίστηκαν; Το σπίτι που τους πήραν οι τράπεζες; Τον ύπνο που έχασαν;
Κανείς!
Εκτός κι αν στα χαλάσματα γεννηθεί κάποιο νέο είδος αλληλεγγύης.
Aπό το lifo




Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Ηµασταν σαν τις πόρνες µετά την πρώτη τους φορά ...

«Ηµασταν σαν τις πόρνες µετά την πρώτη τους φορά» εξοµολογείται µιλώντας στο «Βήµα της Κυριακής» κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης όταν αναφέρεται στην ψυχολογική κατάσταση των µελών του Υπουργικού Συµβουλίου την ηµέρα της συνεδρίασης για την επικύρωση του µνηµονίου στις 5 Μαΐου 2010.
«Κοιτάζαµε ο ένας τον άλλον και ήµασταν όλοι χλωµοί» λέει. «Αισθανόµασταν µεγάλη ντροπή,αφού δεν µπορούσαµε να πιστέψουµε ότι εµείς, το ΠΑΣΟΚ, οδηγήσαµε την Ελλάδα στο ∆ΝΤ και τεµαχίσαµε µισθούς και συντάξεις».
Και καταλήγει: «Από τότε έχουµε εκπορνευτεί πλήρως. Εχουµε κάνει τα ίδια πράγµατα πολλές φορές χωρίς να αισθανόµαστε ίχνος ντροπής».
Από το ΒΗΜΑ
Περισσότερα εδώ ... »

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Οι 2 αρετές

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δύο αρετές. Έτσι, έκανε:
Τους Αμερικάνους τακτικούς και νομοταγείς.
Τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς.
Τους Ιάπωνες εργατικούς κι υπομονετικούς.
Για τους Έλληνες είπε «θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ.
Όταν τελείωσε τη δημιουργία του Κόσμου τον πλησίασε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε «Κύριε, έδωσες σε όλα τα έθνη από δύο αρετές αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη».
«Έχεις δίκιο Γαβρίλε», είπε ο Κύριος. «Στάθηκα απρόσεχτος κι αυτή μου η απροσεξία θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο.

Κάτι πρέπει να κάνω αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα.
Το βρήκα. Θα παραμείνουν και οι τρεις αρετές αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δύο».
Κι έτσι κι έγινε.
Αν ένας Έλληνας τίμιος και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ δεν είναι έξυπνος.
Αν είναι έξυπνος και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίμιος.
Αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν ψηφίζει ΠΑΣΟΚ.
Από το All Day News
Περισσότερα εδώ ... »

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΤΙΜΕΣ (ΠΛΑΦΟΝ) ΤΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΓΡΕΒΕΝΑ: Αμόλυβδη 95: 1,690  Αμόλυβδη 100: 1,856  Πετρέλαιο κίνησης: 1,500 Super: 1,768
ΚΑΣΤΟΡΙΑ: Αμόλυβδη 95: 1,668 Αμόλυβδη 100: 1,864 Πετρέλαιο κίνησης: 1,479 Super: 1,766
ΚΟΖΑΝΗ: Αμόλυβδη 95: 1,668 Αμόλυβδη 100: 1,832 Πετρέλαιο κίνησης: 1,481 Super: 1,750
ΦΛΩΡΙΝΑ: Αμόλυβδη 95: 1,682 Αμόλυβδη 100: 1,805 Πετρέλαιο κίνησης: 1,478 Super: 1,715
Οι ανώτατες τιμές καταναλωτή ανά νομό έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα http://www.fuelprices.gr.






Περισσότερα εδώ ... »

Επτά δρόμοι για την κοινωνία ...

Μπροστά στους πολίτες υπάρχουν επτά δρόμοι με διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι τέσσερις πρώτες έχουν χαραχτεί ήδη από πέρσι, όταν άρχισε η ιστορία με το μνημόνιο. Οι δύο επόμενες περικλείουν καινούρια προβλήματα. Ο τελευταίος είναι εκείνος της αναγκαιότητας. Σε αυτόν, κατά τη γνώμη μου, οφείλουμε ανταπόκρισης.
Ο «πρώτος δρόμος» είναι αυτός της κατάθλιψης, της μελαγχολίας, της εγκατάλειψης του πεδίου του πολιτικού στους επαγγελματίες πολιτικούς και υπουργούς.
Πρόκειται για τον δρόμο που οδηγεί στην αποχή από τις εκλογές. Κάτι τέτοιο, όπως δείχνει και η πείρα των ΗΠΑ, δεν ενοχλεί τους κατέχοντες. Εξάλλου, οι τελευταίοι προτιμούν να ψηφίζουν στις εκλογές λιγότεροι και να εκλέγονται οι ίδιοι, από το να τους θέτουν στο περιθώριο εκλογές με μαζική προσέλευση ή άλλες μορφές κινητοποίησης των πολιτών.
Ο «δεύτερος δρόμος» είναι αυτός που καλλιεργεί η σημερινή κυβέρνηση. Είναι ο δρόμος του εκφοβισμού του πολίτη.
Του εκβιασμού μέσα από τους μονόδρομους και την υπαρκτή προοπτική, που η πολιτική τους θα την κάνει πραγματικότητα, της χρεοκοπίας. Αυτός ο δρόμος γεννά στο ενδιάμεσο νέες παραλλαγές πελατειακών σχέσεων, μέσω των ΜΚΟ, των μετατάξεων και της άτιμης εφεδρείας.
Ο «τρίτος δρόμος» είναι αυτός της συνδιαλλαγής με τους έχοντες και κατέχοντες.
Η προσπάθεια να «διασφαλίσει» κανείς τον εαυτό του εντασσόμενος στο σύστημα ως μπιστόλι ή λιπαντικό του. Να αποκομίσει, έτσι, κάποια λιγοστά προνόμια από το σύστημα. Ο δρόμος αυτός είναι το σοκάκι της υπηρέτριας των αντιλαϊκών πολιτικών που οδηγεί σε στήριξη πολιτικών ενάντια στην κοινωνία.
Ο «τέταρτος δρόμος» είναι της τυφλής αντίδρασης. 
Ο δρόμος αυτός μπορεί να προκύψει και ως αποτέλεσμα αντίδρασης στους δύο προηγούμενους, , που μπορεί στιγμιαία να τα κάνει όλα θρύψαλα, αλλά εξίσου πιθανό είναι να επιστρέψει μετά στο καβούκι της.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι «δρόμοι» που προέκυψαν τους τελευταίους μήνες.
O πέμπτος δρόμος είναι της διάχυσης, πλέον, της διαφθοράς και της δημιουργίας δικτύων λαμογιάς και αλληλοσυγκάλυψης.
Η μείωση εισοδημάτων και η υποτίμηση των ιδιοκτησιών θα γεννά την τάση πολλαπλασιασμού της διαφθοράς, από το Δημόσιο μέχρι τις καθημερινές ιδιωτικές πράξεις. Επειδή δεν υπάρχει χρήμα, θα πρόκειται για μια διαφθορά φτηνότερη και «κατ' ανάγκην» μαζικότερη από ό,τι στο παρελθόν. Η εσωτερική υποτίμηση, η πολιτική, δηλαδή, μείωσης μισθών, συντάξεων και της αξίας της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας, θα οδηγήσει τους «καπάτσους» στο να βρουν νέους δρόμους και δυνατότητες ανασυγκρότησης αυτού που χαρακτηρίζω ως κοινωνία της Συνενοχής.
Ο έκτος δρόμος είναι εκείνος του κατακερματισμού της κοινωνίας.
Του σπασίματός της σε «ανεξάρτητες» περιοχές, με την έννοια ότι αυτές θα «ελέγχονται» από διαφορετικές συμμορίες, ομάδες, «εταιρείες». Η φτώχεια και η κατάρρευση θα οδηγήσουν σε αύξηση της εγκληματικότητας. Αλλοτε ντυμένης ιδεολογικά, και άλλοτε άμεσα και ωμής. Σε κάθε περίπτωση βίαιης. Ηδη περιοχές της Αθήνας ελέγχονται από τις πλέον διαφορετικές ομάδες, όπως «της νύκτας», ή της δήθεν «καθαρότητας».
Ολοι οι αναφερόμενοι εδώ «δρόμοι» συμβάλλουν, παθητικά ή δραστήρια, στην παραπέρα κρίση της ελληνικής κοινωνίας.
Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είναι να συγκροτηθεί ένα πολιτικό ρεύμα, από αγανακτισμένους, αισιόδοξους, μελαγχολημένους, κεντροαριστερούς και αριστερούς, ρεφορμιστές και ριζοσπάστες, που να συγκροτήσουν έναν καινούριο πόλο, τον τρίτο πόλο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου. Της δημοκρατικής Αναγέννησής του.
Άπό enet

Περισσότερα εδώ ... »

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Δεν γύρισαν το κεφάλι τους στους επίσημους οι μαθητές στην παρέλαση στην Κοζάνη! (Video)

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
Μια πρωτότυπη διαμαρτυρία επέλεξαν οι μαθητές των σχολείων της Κοζάνης, στην παρέλαση της 11ης Οκτωβρίου για την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους!
Αρνήθηκαν να γυρίσουν το κεφάλι τους στους επισήμους, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίδρασή τους για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα και στην εκπαίδευση!

Video από το κανάλι TOP CHANNEL (Αναδημοσίευση από το KozaniMedia)
Περισσότερα εδώ ... »

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Ποιοι ασκούν βία και τρομοκρατία οι πολίτες ή οι πολιτικοί;

Φτάνει πια! Η υπομονή μας εξαντλήθηκε, η επιμονή μας θα νικήσει!
Παρακολουθούμε καθημερινά φαινόμενα «ενόχλησης» των πολιτικών από ομάδες πολιτών. Γίνονται ειδήσεις ο αποκλεισμός της Βουλής, οι προπηλακισμοί των πολιτικών, οι φραστικές επιθέσεις εναντίον τους. Η οργή και η αγανάκτηση των πολιτών που βγαίνουν στους δρόμους, που οργανώνουν πορείες διαμαρτυρίας, που απεργούν, που καταλαμβάνουν τα υπουργεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες ονομάζονται βία, τρομοκρατία, αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές εκδηλώσεις.
Πολιτικοί και μερίδα δημοσιογράφων, μαζί με δήθεν ειδήμονες προσκεκλημένους, καταδικάζουν τις εκδηλώσεις των πολιτών ως αντισυνταγματικές, ως αντικοινωνικές, ως απειλή του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Διασπείρουν το φόβο και την τρομοκρατία στον απλό πολίτη για να δεχτεί την παράταση του βίου μιας αποτυχημένης και επικίνδυνης πολιτικής εξουσίας. Προσπαθούν να υπερασπίσουν ένα σάπιο πολιτικό σύστημα από το οποίο ο πολίτης δεν έχει τίποτε καλό να περιμένει.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση, θα είναι και οι σωτήρες.
Προσπαθούν να κάνουν ολόκληρο το λαό συνυπεύθυνο για την πολιτική που οι ίδιοι άσκησαν επί τόσα χρόνια.
Πέρασαν στην ιστορία φράσεις όπως «Όλοι μαζί τα φάγαμε», «είμαστε μια χώρα διαφθαρμένων», «όλοι φοροδιαφεύγουμε», «είμαστε κοπρίτες» κ.λ.π.
Βαφτίζουν την τρομοκρατία τους δημοκρατία, τη βία τους δικαιοσύνη, την εξαθλίωσή μας σωτηρία της πατρίδας, την ανικανότητά τους αδυναμία να τους καταλάβουμε.
Τι πρέπει να κάνει όμως ο πολίτης όταν δέχεται την τρομοκρατία και τη βία των κυβερνώντων; Να σκύψει το κεφάλι και να δεχτεί το "Σφάξε με αγά μου να αγιάσω;
Να δεχτεί να πληρώσει το χρέος που οι πολιτικοί και μια χούφτα παρατρεχάμενοι δημιούργησαν;
Να μείνει άνεργος, για να σωθούν οι τραπεζίτες;
Να ζει με το φόβο ότι αύριο ίσως μείνει χωρίς δουλειά;
Να βλέπει ότι αργά ή γρήγορα θα βάλει λουκέτο το μαγαζί του;
Να αναγκαστεί να φύγει από τη χώρα του για να βρει δουλειά;
Να δέχεται μείωση του μισθού του, για να μην πληρώσουν τα λαμόγια;
Να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του γιατί δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο που πήρε;
Να δει τη σύνταξή του να γίνεται επίδομα βοήθειας;
Να πρέπει να πληρώσει τα φάρμακα που ήδη έχει πληρωμένα;
Να δέχεται τα ψέματα, την ειρωνεία και τον εκβιασμό των πολιτικών;
Να δέχεται τα σκάνδαλα, τη λεηλασία του πλούτου της χώρας από μια μερίδα κολαούζων που ποτέ δεν είχαν πατρίδα;
Να δέχεται τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση για να σώσει όχι τη χώρα, αλλά ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα;
Όχι κύριοι! Το παραμύθι ότι πάντα φταίνε οι άλλοι δεν περνάει πια!
Πέρασε ο καιρός που οι πολίτες λειτουργούσαν σαν μαριονέτες:
Γίνατε περίγελοι στην Ευρώπη που κάθε μέρα και κάποιος αξιωματούχος σας καταγγέλλει για ανίκανους και αναξιόπιστους!
Παραλάβατε μια χώρα και παραδίνεται μια επαρχία, παραδώστε και τα κλειδιά της πόλης και άντε στο καλό σας!

Περισσότερα εδώ ... »

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Αποδοκιμασίες και γιαούρτια κατά του Χ.Καστανίδη στη Θεσσαλονίκη (βίντεο)

Ομάδα φοιτητών αποδοκίμασε το βράδυ του Σαββάτου τον υπουργό Εσωτερικών Χάρη Καστανίδη στη Θεσσαλονίκη.
Ο υπουργός είχε πάει να παρακολουθήσει την προβολή κινηματογραφικής ταινίας. Φοιτητές που είχαν δική τους εκδήλωση σε κοντινή απόσταση πληροφορήθηκαν την παρουσία του και εισέβαλαν στην αίθουσα του κινηματογράφου κρατώντας πανό.
«Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερο και μπρος», φώναξαν οι φοιτητές, ενώ πέταξαν και γιαούρτια.
Μετά από λίγο ο κ. Καστανίδης αποχώρησε από το σημείο.

Άπό το I-Mode
Περισσότερα εδώ ... »

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Απίστευτες καταγγελίες!!!

Απίστευτες καταγγελίες που φθάνουν μέχρι και το Μέγαρο Μαξίμου, κατέθεσε στην κυβερνητική επιτροπή ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, Δημήτρης Κουσελάς.
ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΠΡΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟ: Γιατί το οικονομικό επιτελείο δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή. Τι μέτρα πήρες για τους μεγαλοοφειλέτες και πότε θα έχουμε αποτελέσματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ: Εγώ είμαι υπουργός τρεις μήνες. Εσύ ειδικά δεν θα έπρεπε να το λες αυτό. Εσύ τι έκανες όταν ήσουν υφυπουργός;
ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Εγώ έφυγα από την κυβέρνηση γιατί ενώ είχα στα χέρια μου λίστα με 3.800 οφειλέτες του Δημοσίου για ποσά άνω του 1.000.000 ευρώ για τον καθένα, άμεσα εισπράξιμα, γεγονός που είχα θέσει υπόψη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, δεν κατέστη δυνατόν να τους "χτυπήσω".
ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ: Δεν πρόκειται για τη λίστα μεγαλοοφειλετών που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το Υπουργείο Οικονομικών και που περιλαμβάνει μη εισπράξιμα ποσά. Βρέθηκα απέναντι σε συγκεκριμένα συμφέροντα που δεν ήθελαν να προχωρήσω!
ΥΓ1: Και είχα μια απορία γιατί πληρώνουμε οι ίδιοι και οι ίδιοι!
ΥΓ2: Θα δοθεί τελικά στη δημοσιότητα αυτή η λίστα;
ΥΓ3: Αν αντί να τους αυγοβολούμε, τους πετροβολούμε θα έχουμε άδικο;


Περισσότερα εδώ ... »

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Τι είναι αυτά που γράφεις ρε μ...

Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Μια βόλτα στο profile του Πρωθυπουργού και κλέψαμε τα σχόλια!!!

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Γιαυτό κάναμε μια βόλτα στο FACEBOOK του πρωθυπουργού και κλέψαμε τους σχετικούς διαλόγους. 
Σήμερα, 4 Οκτωβρίου 2011, είναι τα δεύτερα γενέθλια της διακυβέρνησης του Παπανδρέου και συγχρόνως η παγκόσμια ημέρα των ζώων.
Είναι από τις συμπτώσεις που κάνουν «κρα» ότι θέλει να μας πει κάτι η μοίρα μας…  Λόγω της διπλής γιορτής οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι.
ΠΗΓΗ: Dr.SeenG
Περισσότερα εδώ ... »

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ, 7 ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ 300.000 ΣΤΗΝ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2013!

ΣΤΗΝ Α΄ ΦΑΣΗ 30.000, ΣΤΗ Β΄ ΦΑΣΗ 300.000
Το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε το βράδυ της Κυριακής το σχέδιο για τηνεργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο για περίπου 30.000 υπαλλήλους.
Προτάσσεται το ηλικιακό κριτήριο και εκτιμάται ότι το συνολικό δημοσιονομικό ώφελος από το μέτρο θα είναι περίπου 300 εκ. ευρώ.
Το σχέδιο ανακοίνωσε επισήμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, επισημαίνοντας ότι η πρόταση της κυβέρνησης είναι η ηπιότερη δυνατή εκδοχή ως προς τις κοινωνικές επιπτώσεις και ότι τηρεί τις δεσμεύσεις του Μνημονίου πρώτον για ένταξη 30.000 εργαζομένων του δημοσίου τομέα, δεύτερον για εξοικονόμηση εντός του 2011 300 εκ. ευρώ και τρίτον για ολοκλήρωση της διαδικασίας ως το τέλος του 2011.
Αναλυτικά το σχέδιο διαρθρώνεται σε δύο φάσεις και επτά διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές δράσεις:
ΦΑΣΗ Α’ (2011):
Δράση 1η: Όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, και σε ΝΠΔΔ και σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα, με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι κατά τους επόμενους 12-24 μήνες αποκτούν δικαίωμα εξόδου με πλήρη σύνταξη, τίθενται σε καθεστώς εφεδρείας.
Μετά το τέλος της περιόδου εφεδρείας οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται με πλήρη σύνταξη, το επίπεδο της οποίας δε θίγεται από το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας.
Δράση 2η: Οι υπάλληλοι του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ με σχέση δημοσίου δικαίου, οι οποίοι κατά τους επόμενους 12-24 μήνες αποκτούν δικαίωμα εξόδου με πλήρη σύνταξη, τίθενται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, αφού προηγουμένως τερματιστεί η υπαλληλική σχέση τους με κατάργηση των οργανικών θέσεων που κατέχουν. Μετά την ολοκλήρωση της προσυνταξιοδοτικής περιόδου, οι παραπάνω υπάλληλοι λαμβάνουν πλήρη σύνταξη, το επίπεδο της οποίας δεν θίγεται από τη περίοδο του προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος.
Από τις ανωτέρω δύο δράσεις εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός 18-20.000 εργαζομένων.
Δράση 3η: Οι εργαζόμενοι στους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που καταργούνται, και μέρος των εργαζομένων των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ των φορέων που απορροφώνται, συγχωνεύονται ή περιορίζονται, τίθενται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Η διαδικασία τελεί υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ. Οι εργαζόμενοι που διαθέτουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις, επαναπροσλαμβάνονται το ταχύτερο δυνατόν με βάση τα όσα προβλέπονται στο σχετικό ΠΔ. Θα δημιουργηθούν ειδικά προγράμματα επανακατάρτισης, στο πλαίσιο του ΟΑΕΔ, για όσους εργαζόμενους παραμείνουν στο καθεστώς εφεδρείας.
Από τη δράση αυτή εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός περίπου 1.000 εργαζομένων.
Δράση 4η: Τερματισμός του προνομιακού καθεστώτος που έχει δοθεί σε δημοσίους υπαλλήλους και λοιπούς εργαζομένους που έχουν ήδη δικαίωμα πλήρους σύνταξης να παραμείνουν στην ενεργό υπηρεσία, παρατείνοντας το ηλικιακό όριο υποχρεωτικής αποχώρησης (δε θα ενταχθούν σε εφεδρεία αλλά σε άμεση συνταξιοδότηση).
Δράση 5η: Προβλέπεται ταχεία διαδικασία εντοπισμού υπηρεσιακών μονάδων φορέων της κεντρικής κυβέρνησης που δεν έχουν λόγο ύπαρξης ή διαθέτουν πολύ μεγάλο ποσοστό πλεονάζοντος προσωπικού. Η αξιολόγηση θα γίνει υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ, με νομοθετημένα αντικειμενικά κριτήρια που εφαρμόζονται αυτόματα. Από το προσωπικό που υπηρετεί σε αυτές τις υπηρεσιακές μονάδες, θα ζητηθεί να αποδεχθεί μετάθεση σε άλλες υπηρεσίες ή, αλλιώς, να ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας λόγω κατάργησης της οργανικής θέσης του.
Δράση 6η: Συνεχίζεται με εντατικό ρυθμό η αναδιάρθρωση ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ που καταργούνται ή συγχωνεύονται. Για τους εργαζόμενους στους φορείς αυτούς θα ισχύσουν τα προβλεπόμενα στη δράση 3.
Από τις δράσεις 5 και 6 εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός περίπου 6-7.000 εργαζομένων.
ΦΑΣΗ Β’ (2012-13):
Δράση 7η: Οργανώνεται διαδικασία αξιολόγησης της διάρθρωσης, των αρμοδιοτήτων και του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών, στο πλαίσιο των ευρημάτων της πρόσφατης μελέτης του ΟΟΣΑ για την ελληνική δημόσια διοίκηση, με στόχο τη μείωση των υφιστάμενων υπηρεσιακών μονάδων (όχι των θέσεων του υπηρετούντος προσωπικού) κατά περίπου 30%.
Η αξιολόγηση θα γίνει με αξιοποίηση της Τεχνικής Βοήθειας της ΕΕ, με τη συμμετοχή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων και του ΟΟΣΑ. Ειδικά ως προς την αξιολόγηση του προσωπικού, η διαδικασία τελεί υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ. Το πλεονάζον προσωπικό που θα προκύψει και δεν θα είναι δυνατόν να απορροφηθεί παραγωγικά σε άλλες θέσεις στο δημόσιο τομέα, θα ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας και σε προγράμματα επανακατάρτισης και εναλλακτικής κοινωνικής απασχόλησης.

Περισσότερα εδώ ... »